لالایی

لا لا لا لا یی

لالایی

لا لا لا لا یی

ان خکی ها

ندیدم آینه‌ای چون لباس‌خاکی‌ها  

همان قبیله که بودند غرقِ ‌پاکی‌ها  

به عشق زنده شدن، «عند ربِّهم» بودن 

 شده ست حاصل آن‌ها ز سینه چاکی‌ها 

 دلیل غربتشان، اهلِ خاک بودنِ ماست 

 نه بی ‌مزار‌ شدن‌ها، نه بی پلاکی‌ها  

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند:  

"زمین چقدر حقیر است، آی خاکی‌ها!"  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد