گل نازم

لا لا لا لا گلِ نازم ، گلِ پر پرنخور غصه نشسته پیش تو مادر
چرا موهات پریشونه؟
چرا لبهات پر از خونه؟
چرا اینجا عروسکها شکسته؟
کی چشم ناز و پر خوابتو بسته؟
لا لا لا لا گلِ خسته، گلِ پونه
کجاست بابا؟ چی شد رویا ،کو خونه؟
لا لا لا لا گـلِ آرومِ بی بـونه
بدون تو چشام اشکه، دلم خونه
لا لا لا لا بخواب ای غنچه پاک
بخواب آسوده در گهواره خاک
بخواب آروم گل سرد و کبودم
که ای کاش قبلِ تو اینجا نبودم
لا لا لا لا گلِ قرمز… گلِ زرد
شدم از دست تقدیرم پر از درد
لا لا کردن دیگه بسه گلِ چایی
بخند مادر که تو دردانه مـایی
بدون تو حرامم باشه خندیدن
برایم تلخ باشه روز خوش دیدن
گلِ میخک ، گلِ خوشبوی بی خار
صـدایم کـن بـرای آخریـن بار
نخـواب شیرینکِ معصـوم و بی کیـنم
بذار بازم ز چشمانت هزاران بوسه بر چینم